Bugün yine telaşla başladı, mutlaka.Sabahın erken saatlerinde çalar saatin nahoş sesiyle gün başladı hatta. Oysa dünyada çok daha güzel sesler var duyulması gerek ama mecburen o sesle kalmak gerek yaşamak için. Atıştırmalık olarak seçilen birkaç parça yiyecek kıyafete karışıp giyimle yemek arası bir yerde kalındı da kahvaltı öğününü geçiştirildi, yada yemek zamanı giyinmeye teslim edilip poğaça, açma rutinine devam edildi. Telaşla metrobüs, otobüs, minibüse ite kaka binmeye çalışıldı yada binmeyip bir sonrakiyle işe, okula vs. yetişmek tercih edildi.
İş yeri koşturmacası, öğle araları, yemek saati, yetişmesi gereken işler derken akşam olup aynı telaşeyle eve döneme saatinin geldiğini fark etmedik bile.
Hatta her gün bir diğeri tekrar eder gibi devam ederken zamanın nasıl geçtiğini anlayamadığımızdan şikayet ederken bulduk kendimizi mutlaka. Bu sırada bir çok şeyi de kaçırmış olduk belkide. Neleri mi?
Yönetmen John Kahrs bizim bu seslerimizi duymuş olsa gerek dile getirmiş "Paperman" filmiyle.Ne iyide etmiş.
Not: Walt Disney Animation Stüdyonun yapımcılığını üstlendiği film 85. Akademi Ödül Töreninde En İyi Kısa Animasyon Film Ödülü kazandı.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder